Een wandeling maken ze, glijdend over mijn wang
al die vele tranen gevuld met een verdrietig gezang
verdrietig om het verleden, zonden die zijn begaan
ze wandelen uit mijn ogen, om vol berouw te staan.
Langs mijn huid voel ik ze, langzaam door m'n baard
al die vele tranen die diep binnen in mij waren bewaard
ze waren verzameld als een leger die op het sein wacht
't berouw arriveerde en ze stroomden als 'n grote vracht.
Het leek een oceaan alsof de droogte er onbekend was
al die vele tranen, ze hadden eindelijk een uitgangspas
want 't berouw kwam en liet hen uit het oog weggaan
O Allaah vergeef mij voor alle zonden in mijn bestaan!
